Snooty Ooty

Dag lieve allemaal,

even een snelle update want we hebben alweer zoveel meegemaakt in de afgelopen 3 dagen!

In Kollam hebben we 's ochtends eerst een kanotocht gemaakt door de backwaters. De rickshawrit ernaartoe was al een feestje door de mooie natuur, inclusief een heel schattig pontje. We hadden een kano voor onszelf, met een gids die heel goed engels sprak. Het was ook een hele nieuwsgierige jongen dus uiteindelijk hebben we hem zowat meer over Nederland verteld dan hij ons over het gebied :) Hij heeft ons ook laten zien hoe je touw maakt van kokosnoten en daarna hebben we een kopje Chai gedronken bij een lokaal theehuisje. Daar hadden we ook een mooie show want er hadden buiten twee vrouwen ruzie en dat mondde uit in een potje knokken met stokken. Manlief van één van die vrouwen zat op zijn gemakje toe te kijken en alle mensen die konden verstaan wat ze zeiden lagen in een deuk. De oorzaak wisten ze niet precies want het waren blijkbaar alleen woorden als 'kapotte k*t', wat dus het ergste is wat je tegen iemand kunt zeggen. Uiteindelijk droop er één vrouw af dus geen slachtoffers :)

De tocht verder was heel mooi, hele mooie vogels en natuur. Opvallend was ook dat de mensen daar op dat eilandje luxer wonen dan de meeste mensen in de stad. Roland heeft nog een poging gedaan tot kokosnoot plukken maar hij kwam niet heel erg ver. Toen de gids het even voordeed kreeg hij palmbladeren in zijn oog dus we moesten hem nog even verzorgen, wat moet dat pijn gedaan hebben...

Weer terug op het vasteland zijn we eerst gaan lunchen in een restaurant waar allerlei arbeiders komen. Je bord is een bananenblad en daar wordt van alles op geflikkerd, en je moet natuurlijk met je handen eten. Daar zijn wij niet zo handig in dus dat leverde een hoop gestaar op. Het was ook heel druk dus er zaten nog drie mannen aan onze tafel. 1 man wilde een praatje met ons aanknopen maar dit leverde een snauw op van een van die andere kerels, dus hij hield maar zijn mond. Daar moest ik een beetje om lachen en toen die zeurpiet het niet zag stak ik mijn tong naar hem uit, waarop die andere man helemaal moest lachen en die andere man nog bozer ging kijken. Toen hij zijn bananeblad op de hoop had gegooid en zijn handen had gewassen kwam hij nog even handje schudden en wat gebroken engels brabbelen, maar hij vond het helemaal prachtig :) Geen idee wat hij verder zei!

Daarna hebben we een kapper opgezocht en heeft Ro zijn haar laten knippen. De kapper zette meteen de tondeuse op zijn slaap: veel te kort natuurlijk! Uiteindelijk is het resultaat wel oke geworden, Roland noemt het een knipsel ipv een kapsel. Maar dat gezicht van Ro bij die tondeuse; onvergetelijk!

Goed, op naar het treinstation voor onze trein naar Coimbatore. We gingen om 6 uur weg en kwamen om 2 uur 's nachts aan, dus we konden even wat slaap pakken. Op het station moesten we wachten op de trein naar Pollachi, die zou rond 6 uur gaan hadden ze gezegd. Dus maar wat zitten Uno-en op het perron met wat Indiërs en naar huis gebeld, het was daar toch pas 10 uur! Om een uur of 4 gingen we maar eens informeren op welk perron we moesten zijn later, toen werd ons doodleuk verteld meegedeeld dat de trein over 2 jaar zou gaan rijden, oftewel het spoor was nog niet klaar! Wat er nou precies waar is, geen idee, maar we hebben de bus gepakt naar Pollachi. Eenmaal in Pollachi om een uur of 6 moesten we tot 10 uur!!! wachten op de bus naar Topslip, waar het National park is. Dat was weer een lange zit! Er liepen ook een paar rare mensen, waaronder één wilde man, echt hij gedroeg zich als een aapje. Vond hij een spijker, ging hij ermee in zijn oog prikken, stak alles wat hij vond in zijn mond en ging grommen naar passerende mensen. Eerst moesten we er wel om lachen maar later was het toch wel erg meelijwekkend.
Na vier lange uren konden we eindelijk naar Topslip. Daar hebben we een trektocht van 2 uur gemaakt door de bossen. Prachtig! Zoveel verschillende bomen, dan weer een bamboebos en even later dikke struiken, en daarna kijk je uit over allemaal bergen. Superfoto's gemaakt! Helaas geen tijgers gespot maar dat is dan ook heel zeldzaam. Bovendien ben ik snipverkouden dus mijn gesnuf heeft ze vast allang afgeschrikt voor we maar in de buurt hadden kunnen komen. Wel een paar reuzeneekhoorns gespot en een vogel waarvan de naam alweer zijn vergeten. Ook nog een glimp van een bizonkont opgevangen... Maar de natuur was al adembenemend genoeg.

Helaas ging de bus terug pas om half 7, wat betekende dat we weer 4 uur moesten wachten... Er was verder ook helemaal niks te doen dus maar wat rondgehangen en de Lonely Planet doorgespit voor de volgende bestemmingen. We hadden uiteindelijk toch nog een beetje mazzel want we vonden om half 6 een lift die ons naar Pollachi bracht, dus toch weer een uurtje sneller. Vanaf Pollachi meteen doorgesjeesd naar Coimbatore, waar we het goedkoopste (en waarschijnlijk smerigste) hotel hebben gepakt. Na een snelle hap gelijk gaan slapen om een uur of 11, wat waren wij kapot!

Om 4 uur(!!!) weer opgestaan en de bus naar Mettupalayam gepakt, waar we op de Nilgiri Expess (=UNESCO monument) zijn gestapt. Dit is een miniatuurtreintje die door de bergen omhoog naar Ooty rijdt. Het is een rit van dik 5 uur maar het uitzicht is onvergetelijk. Na honderden foto's kwamen we rond de middag aan in Ooty, 2 km boven zeeniveau. Het is hier niet zo warm, rond de 18 graden, wat betekent dat de Indiërs met mutsen op en winterjassen aan lopen, terwijl wij dit in ons t-shirtje/overhemdje prima te doen vinden. Ze blijven je verbazen, die rare mensen hier!

Maargoed, mijn snelle update is dus weer een heel verhaal geworden! Voorlopig gaan we even bijkomen hier op de berg en genieten van de mooie uitzichten en wandelingen, voordat we weer richting de kust gaan.

Dikke kus van ons weer! xxxxxxxx