De eerste paar dagen

Konichiwa! Nou. Ga er lekker voor zitten want hier komen de verhalen!

De reis: man man wat een stress! In Dusseldorf net onze vlucht gehaald, de afstand van het hotel naar de luchthaven viel toch nog best tegen en we waren aan de late kant. Toen stonden we ook nog eens bij de verkeerde bagage incheckbalie en we hadden nog 5 minuten voor we moesten boarden. Maar het is gelukt! De vlucht was daarna heel saai, maar voor iedereen een aanrader om te kijken is de animatiefilm 'Ferdinand', ik heb hardop zitten lachen de hele tijd!

Donderdag om 11 uur 's ochtends enmaal geland op Tokyo Narita airport begon het uitzoeken van alle ins en outs van de Japan Rail Pass, dit is een treinkaart die je vantevoren bestelt en in Japan omzet naar een echte JR Pass. Deze kun je voor 7, 14 of 21 dagen bestellen. Wij hebben er beide 2 (totaal 35 dagen) dus dat was nog even wat administratie maar nu kunnen we onbeperkt treinen door heel Japan. Vervolgens op de trein naar Tokyo waar we eerst zijn uitgestapt en bij het eerste beste restaurantje zijn gaan lunchen. Het tijdsverschil is 7 uur (hier is het later) dus ons lichaam was flink ontregeld. En toen op zoek naar ons hostel. Na flink zoeken en het openbaar vervoer uitvogelen stonden we bij Toco Guesthouse. Wat was dat schattig. We kregen de complete tour (Roland mocht zelfs even voordoen of hij wel snapte hoe het slot van het hek werkte) en toen zijn we direct gaan douchen en slapen. We hadden een stapelbed in een gedeelde slaapkamer, in een heel oud japans huisje op palen. In de tuin is een grote berg stenen die in de loop der eeuwen stuk voor stuk van mount Fuji zijn meegenomen en opgestapeld. Dit was hun heiligdom. En hoewel het een beetje hipsterachtig is, is het er wel heel gezellig. Na een paar uurtjes slaap lekker gaan pimpelen aan de bar maar ja we moesten eigenlijk ook even wat gaan eten. Om de hoek zat een superschattig barretje a la 'Midnight Tokyo Diner' (check op netflix!) waar we echt lekker hebben gegeten aan de bar. Naast ons zaten twee meisjes die ons een gerechtje aanbeveelden wat we ook hebben geprobeerd, een soort visje met de schubben helemaal krokant gefrituurd, heel apart. 

Eenmaal terug in Toco werden we met gejuich onthaald, stonden daar diezelfde twee meiden daar ons te begroeten. Enfin, het was een gezellige avond met lekker bier en leuke gesprekken met Japanners, een Duitser, een Italiaanse en een Franse en een Hawaïaan. Wat een zootje bij elkaar.

De volgende ochtend zijn we lekker bijtijds opgestaan want ons ontbijt werd klaargemaakt in de keuken. Aan de tafel midden in de keuken werden we neergezet en daar werd een traditioneel Japans ontbijtje voor ons gemaakt (gevulde rijst en tofu met rijst en bouillon). Erg lekker. Daarna zijn we op de fiets gestapt en hebben we de hele dag rondgefietst door Tokyo. Althans, het stukje Tokyo waar wij verbleven. Roland heeft uitgerekend dat we als we elke dag een oppervlak zo groot als die dag verkennen op de fiets wij 11 weken bezig zouden zijn. Onderweg hebben we ook een tussenstop gemaakt bij het National Museum en een grote Japanse supermarkt, wat al een attractie op zich is. De markt en het casino waren echt shocking, zo druk en lawaaiig! Maar we liepen met een grijns van oor tot oor, wat een gekte hier. Het lachen verging mij daarna wel even want toen liepen we langs een Japanse dierenwinkel waar de puppies en kittens er net zo bij zitten als de cavia's in de winkels in Nederland. Achter het glas en zonder enig menselijk of dierlijk contact. Daar ben ik maar gauw weggegaan. Weer lekker op de fiets rondcrossen. In de schemer zijn we naar boven gegaan in SkytreeTower, een toren van meer dan 600 hoog. Het uitzichtpunt bevond zich op 350 meter en van daaruit hadden we een fenomenaal uitzicht over de stad. Foto's volgen!

Gisteren zat ons verblijf bij Toco er alweer op en hebben we de Shinkansen (de snelle trein) genomen naar Nagoya. Nagoya is zelf niet zo bijzonder maar het is een tussenstop voor de wandelroute die we vandaag hebben gelopen. Nou ja je zit eerst nog wel een poosje in bus en trein maar het was het waard. De wandelroute tussen Magome en Tsumago is een oude postroute tussen twee dorpjes die nog helemaal intact zijn gelaten. Je loopt door prachtige dorpjes en bossen en bergen. Het was regenachtig maar dat maakte de sfeer alleen maar mystieker. Er is nog best veel van de laatbloeiende kersenbloesem te zien en dat maakte de uitzichten fantastisch. Dit is het echte Japan waar we voor gekomen zijn! Morgenvroeg vertrekken we naar Kyoto, op naar nieuwe avonturen. Sayonara!